مطلبی که ذیلا می خوانید به همین مناسبت در سایت سازمان مجاهدین خلق ایران درج گردیده است:
29 خرداد 1356 – 19 ژوئن: فقدان خطیب و اندیشمند مبارز دکتر علی شریعتی
روز 29خرداد سال 1356 دكتر علی شریعتی خطیب و اندیشمند مبارز بدرود حیات گفت. دكتر شریعتی در سال 1312 در مزینان متولد شد. وی در سال 1337 برای ادامه تحصیل در رشته دكترای جامعهشناسی به فرانسه رفت. شریعتی در سال 1343 به ایران بازگشت و ابتدا بهعنوان دبیر دبیرستان و سپس بهعنوان استادیار دانشگاه مشهد شروع به فعالیت كرد. دكتر شریعتی در سال 1348 به حسینیه ارشاد در تهران دعوت شد و از آن زمان با سلسله سخنرانیهای معروف خود به روشنگری علیه رژیم و ارشاد جوانان و آزادیخواهان ایران پرداخت و با حمایت از مجاهدین مشوق جوانان به پیوستن به آنان شد. دكتر شریعتی بر اثر همین سخنرانیها در سال 52 به زندان افتاد. وی در زندان نیز دست از حمایت از مجاهدین برنداشت و پیوسته خود را مدیون ”حنیفنژاد” بنیانگزار سازمان میدانست. از دكتر شریعتی دهها جلد كتاب و مقاله تحقیقی و متون سخنرانی برجای مانده است.
متن اصلی این نوشتار را میتوانید در اینجا بخوانیدتوضیح:
شریعتی، مجموعه نیروها و افرادی که به هر نحو و هر مشی به مبارزه با استبداد سلطنتی بر خاسته و برای استقلال و آزادی میهن تلاش می نمودند را مورد حمایت قرار میداد. در این میان چهره هایی چون مصدق کبیر، حنیف نژاد بزرگ ازجایگاه ویژه ای در نزد او برخوردار بودند. شریعتی ارادت و ستایش خود در قبال چنین قهرمانانی را بکرات در گفتارها و نوشتارهای خود بازگو نموده است.
حمایت شریعتی از سازمان مجاهدین خلق بعنوان جریانی انقلابی که سلاح بر دست گرفته و با رژیم سلطنتی به جنگی تمام عیار برخاسته بودنیز بر کسی پوشیده نیست. سخنرانی " پس از شهادت" خود نمودی است گویا.
در عین حال، شریعتی بعنوان "بنیانگذار پیشروترین جریان فکری تاریخ میهن ما" و بمثابه "منجی عصر خویش" بگونه ای فرا گروهی حرکت مینمود تا به گفته خود "انقلابی را که با سر حرکت می کرد بر روی پاهایش قرار دهد" و تا با استرتژی "مبارزه آگاهی بخش" بعنوان پیش شرط "مبارزه آزادیبخش" انقلاب را در مسیر اصولی آن هدایت نماید.
رسالت فردی شریعتی با شهادت او ناتمام ماند و بار سنگین ادامه آن بر دوش پویندگان راستین او قرار گرفت. ما در سیر تاریخی خود، سنت شریعتی را در حفظ "صداقت و خلوص" فراموش نکرده ایم، در پیچهای سخت و شرایط تعیین کننده همواره در کنار همه مبارزین راه آزادی و رهائی میهنمان قرار داشته ایم. اما تاکید اساسی ما بر اینستکه اندیشه و راه شریعتی بمثابه "سقف تکامل و عروج" تنها راه رهائی نهائی از چنگال استبداد، استثمار، استعمار و نیز اسلام فقاهتی بعنوان اصلی ترین مانع رشد خود آگاهی توده ها، می باشد.
