مهین حریوقتی در یک پیکر جاندار علائم موت بروز می کند، یعنی علائم حیاتی دیگر رویت نمی شود، به لحاظ فیزیولوژیک ارگانها، کنش و واکنش حیاتی خودشان را از دست می دهند و هرکس هرچقدر هم زورش زیاد باشد دیگر نمی تواند قانونمندی بی حیات را به ذی حیات برگرداند. در مورد نظام آخوندی علائم بالینی مرگ و سرنگونی به برکت حضور آلترناتیو سرنگون کننده با سابقه ۳۰ساله و رسم ایستادگی تا به آخر در مقابل این رژیم و موتور جوشان قیام، یکی بعد از دیگری به ظهور می رسد. این علائم را در سه مولفه می توان سراغ گرفت: میزان پیشروی قیام ، مرحله رشد تضادهای درونی رژیم و درجه انزوای بین المللی رژیم. رادیکالیزم قیام با شعار مرگ برخامنه ای که ته جاده اش قهر است، قویترین ظهور طلسم شکستگی ولایت، به خروش و «بیابیا به دشمن» از جانب زندانیانی راه برده است که باید در سیاهچالهای نظام اگر کوتاه نمی آیند و مقاوم می مانند، حداقل خاموش باشند ولی یکی پس از دیگری در آزاد کردن زندان از دست ولی فقیه و از سلطه هارترین دژخیمان البته با آمادگی کامل برای پرداخت قیمت، از یکدیگر پیشی می گیرند. امری که در تاریخ مبارزات مردم ایران بی سابقه بوده است. نتیجه گیری مهم این است که وقتی زندانی سیاسی در یک چنین تعادلی با ولیفقیه رو به رو می شود، می توان درجه عمیق نفرت و پتانسیل قدرتمند قیام را در سایر اقشار دریافت. از زنان، پیشتازان تغییر دموکراتیک تا دانشجویان و تا کارگران و کارمندان و سایرین . چون سقف زور رژیم زندان و اعدام است حالا زندانها را زندانیانی که فرزندان ۳۰سال مقاومت و یک سال قیام مردم ایرانند، درهم می شکنند. اعدام که ابزار اصلی نظام بوده آن چنان روی سرش خراب شده که جرات نمی کند جنازه اعدامیها را تحویل بدهد. وقتی زندانیان تنها ابزار ادامه حیات ولی فقیه جنایتکار رژیم یعنی اعدام را به سخره می گیرند و برایش داوطلب می شوند این یعنی بن بست مطلق نظام در سرکوب. معلوم است که دیگر دانشجویان برای تهدیدات و حمله وهجوم نیروی سرکوب نظام از سپاه تا و تا نیروی انتظامی و حراستی تره خرد نمی کنند. معلوم است که طرح عفاف و حجاب آن قدر مفتضح می شود که با این که ۲۰اردیبهشت خود خامنه ای پشتش آمده روز چهارم خرداد کامران دانشجو وزیر علوم در دولت احمدی نژاد صراحتا به بی تأثیر بودن بگیر و ببند و اقدامات سرکوبگرانه رژیم اعتراف می کند و می گوید: «اگر مىخواهیم در درون دانشگاهها به یک وضعیت مطلوب دستیابیم، باید داراى وحدت رویه باشیم، باید توجه داشت این رویه بگیر و ببند نیست، چرا که این موضوع پاسخگو نمىباشد».این حرف یعنی تف سربالا که به صورت ولی فقیه برمی گردد. وحشت ولی فقیه از قیام هم به حدی است که از همین الان اینترنت و گوگل را مختل و فیلتر کرده اند. این درحالی است که از ترس در هم کوبیده شدن دم و دستگاه ولایت حتی جرات نمی کند به موسوی که می گوید نمی خواهد نظام سرنگون شود و از قانون اساسی نظام تنازل نمی کند، هم مجوز راهپیمایی بدهد. چون با پیشروی و ادامه قیام، نقطه فعلی نظام حتی نقطه ۲۲بهمن و چهارشنبه سوری هم نیست و ضعیفتر و دربداغان تر از آن روزهاست.. شاهدش زندانیان و نامه هایشان از درون زندان… و شاهد دیگرش اجبار خامنه ای در مراسم سالمرگ خمینی به پس زدن پرده در مورد ماهیت امام دجالان و استناد به وصیتنامه خمینی و وحشیانه ترین مواضع دجال ضد بشر در باره مجازاتهای وحشیانه وضد انسانی در باره سرکوب و اذعان به این که امام بانی گردن زدن و اعدام بود… خامنه ای گفت اشتباه نگیرید. امام با رافت به مخالفان نظام می گفت به ایران برگردید و مجازاتتان را هرچه هست از زندان و اعدام بپذیرید تا در قیامت به عذاب گرفتار نشوید!!!
برای بررسی مرحله رشد تضادهای درونی رژیم آخرین و البته جدیدترین علائم ارتحال نظام را باید در مراسم سالمرگ دجال ضد بشر، جستجو کرد که نمایش بحران وشقه رژیم پس مانده از خمینی بود.
خامنه ای برای موسوی خط ونشان کشید و از جمله گفت: بعضی ها با امام از پاریس تو هواپیما بودند و آمدند ایران. در زمان امام به خاطر خیانت اعدام شدند و احمدی نژادهم رفسنجانی را زیرضرب گرفت و گفت: مستکبران و اشرافیت برآمده از بیتالمال هرچه میخواهند بگویند. در برابر آنها ایستادهایم و نه تنها هیمنه دروغین آنها را به رسمیت نمیشناسیم و از دستاندازی بیشتر آنها به حقوق ملت جلوگیری میکنیم؛ بلکه به لطف خدا و حمایت رهبر و ملت حقوق ملترا اگر در لایههای قانوندانی و لفافههای قطعنامهها بپیچند از حلقوم آنها بیرون میکشیم. مراسم سالمرگ خمینی، که خامنه ای آن را با گرد آوری عوامل بسیجی خود از شهرستانهای مختلف به منظور قدرتنمایی کاذب برگزارکرد، درعمل به صحنه فضیحت و بحران دیکتاتوری آخوندی تبدیل شد. احمدی نژاد که قبل از نماز وخطبه های خامنه ای سخنرانی کرد، درپایان صحبتش بدون اشاره به حسن خمینی شروع سخنرانی خامنه ای را اعلام کرد وهنگامی که حسن خمینی قبل از خامنه ای شروع به صحبت کرد چماقداران و لباس شخصیهای رژیم با جنجال و شعار دادن مانع سخنرانی او شدند. حسن خمینی نیز حرفهایش را با بی اعتنایی کامل به احمدی نژاد وخامنه ای و به حالت اعتراضی ناتمام گذاشت… از هم گسیختگی به حدی بود که رسانههای خارجی همه روی این موضوع به عنوان مهمترین شاخصه مراسم ارتحال انگشت گذاشتند. این درحالی است که ولی فقیه در آخرین دور چنگ درچنگ شدن با رفسنجانی یعنی مهمترین عنصر در راس نظام ولایت است، نفس این چنگ در چنگ شدن حاکی از این است که آخرین مرحله از ظرفیت بقا در نظام به سرعت طی می شود و پوسیدگی و گسست غیر قابل بازگشت و منهدم کننده در نظام ولایت به منتهی درجه خود رسیده است. از سوی دیگر به دلیل شکست نظام در سرکوب قیام و ناتوانی در تامین خواسته نیروهای خودش ریزشها در مهمترین نیروی نگهدارنده نظام یعنی سپاه و بسیج و نیروی انتظامی بالا گرفته و میزان ریزش, اختلاف و نارضایتی در سپاه و بسیج به حدی رسیده که به موضوعی طبیعی و پذیرفته شده تبدیل شده است. آخوند علی سعیدی در ۱۶ اسفند ۸۸ برای تئوریزه کردن این موضوع گفت: ”وقتی به تاریخ مراجعه میکنیم میبینیم که همواره این ریزشها و رویشها وجود داشته و هرگاه در انقلابی رویشی بوده ریزشی نیز بوده است.” نمونه های بسیار زیادی از کنار کشیدن بسیجیان از سرکوب وجود دارد مثلا بسیاری از بسیجیان به صراحت به فرماندهان خود گفته اند ما برای یک لقمه نان به بسیج آمده ایم. ما را برای درگیری نفرستید یا یکی از مسئولین بسیج گفته است هر کدام از بسیجیان دنبال منافع شخصی بوده و هستند. یکی دنبال تائیدیه، یکی دنبال پول، یکی دنبال کار و غیره. هر وقت هم با آنها صحبت میشود, میگویند بودجه برای فعالیت به ما نمیدهند. ولی مشکل اینها این است که انگیزه ندارند و از انقلاب کنار کشیدند. بخصوص از قیام عاشورا که شعارها روی ولی فقیه متمرکز شده ریزش در سپاه بالا گرفته. برای حفظ نیروهای بسیجی و سپاهی, طرحی بنام بصیرت در دستور آموزش نیروها قرار گرفته است. طرح بصریت شامل آموزشهای عقیدتی و ولایت فقیه, توجیهات سیاسی نسبت به جریانات سیاسی , اصول دین از دیدگاه آخوندی میباشد. اگرچه این طرح طی سالیان گذشته نیز اجرا میشد, اما شرکت کلیه نیروهای سپاه و بسیج در سال ۸۹ الزامی شده است. جابجایی در تمامی سطوح سپاه بعنوان یک راه کار برای مقابله با ریزش در دستور کار سپاه قرار گرفته است. تنها طی دو هفته یعنی از ۱۷اردیبهشت سال جاری تا ۵خردادهمین امسال ۷ جابجایی در سطح فرمانده تیپ به بالا در سپاه انجام گرفته است. این جابجاییها شامل: فرمانده تیپ ۲۱ امام رضا، معاون عملیات فرمانده نیروی زمینی سپاه، معاون هماهنگ کننده سپاه ثارالله کرمان، فرماندهی اطلاعات و ارتباطات، جانشین فرمانده سپاه کربلای مازندران، معاون ستاد کل نیروهای مسلح در امور بسیج و معاون هماهنگ کننده سپاه ولیعصر خوزستان بود که تحت تاثیر استمرار قیام و نیاز سپاه برای افراد ”تازه نفس” انجام گرفت. گزارشات حاکی است که در حال حاضر بسیاری از فرماندهان سپاه نیز با سکوت و عدم حمایت از خامنه ای با باند حاکم مخالفت می ورزند. این مسئله به قدری بالا گرفته است که رحیم صفوی علنا این موضوع را مطرح کرد. نتیجه این که علیرغم تمامی امکاناتی که سپاه در اختیار پرسنل خود قرار داده است اما نتوانسته جلوی ریزش نیروهایش را بگیرد و نهایتا در برخی سطوح فرماندهی ناچار به تعویض فرماندهان خود شده است.
اما به لحاظ بین المللی مهمترین نمونه انزوا و درماندگی نظام اعتراض بی نظیر و بی سابقه پارلمانترهای اروپایی در سفر متکی وزیر خارجه نظام به پارلمان اروپا بود که عکسهای ندا شهید قیام را در ورودی پارلمان بالا بردند و بر سر او فریاد زدند تو نماینده یک دولت قاتل هستی ما نمی خواهیم حرفهای تو را بشنویم وجای تو اینجا نیست. در موضوع اتمی هم آخرین هماهنگیهای بین اعضای شورای امنیت سازمان ملل انجام می شود آن هم برای اجماع جهانی علیه رژیم بر روی تحریمهایی که حتی اگر قویتر از گذشته هم نباشند توسری خوارکننده به رژیم در برابر پیشنهاد مبادله سوخت است و تعادل پایین و لرزان رژیم به لحاظ بین المللی آنقدر فضای سیاسی را تغییر داده که لازم نیست سمبه طرفهای قطعنامه زیاد هم پرزور باشد. چون حتی تریتا فارسی لابی بلامنازع رژیم هم غصه می خورد که «متاسفانه در آمریکا شرایط سیاسی آن قدر علیه رژیم تغییر کرده که آقای اوباما نمی تواند دیگر به مذاکره فکر کند» و روسیه هم که پایش روی رفتنی بودن رژیم آنقدر سفت شده که با این که به سیاق ثابت در منازعات سیاسی تا دقیقه ۹۰ به سود طرف بازندهیی که منافعش را تامین می کند می ایستد، دچار چرخش ۱۸۰درجه یی شده و می گوید: «رژیم ایران در برابر خواست جامعه جهانی گوشش کر است و با عوامفریبی می خواهد کارش را پیش ببرد که نمی تواند». با این شاخصها به نظر می رسد امسال به برکت یک سال قیامی که در بستر یک مقاومت سرفراز ۳۰ساله، سازش ناپذیری و پیشروی صفت ممیزه آن است، نظام آخوندی امسال در مراسم سالگرد امام جنایتکاران و شقاوت پیشگان مراسم ارتحال خودش را در مراسم ارتحال امامش به نمایش گذاشت.
منبع: سایت همبستگی ملی
وارد شده: 18 خرداد 1389 - 8 ژوئن 2010
برای بررسی مرحله رشد تضادهای درونی رژیم آخرین و البته جدیدترین علائم ارتحال نظام را باید در مراسم سالمرگ دجال ضد بشر، جستجو کرد که نمایش بحران وشقه رژیم پس مانده از خمینی بود.
خامنه ای برای موسوی خط ونشان کشید و از جمله گفت: بعضی ها با امام از پاریس تو هواپیما بودند و آمدند ایران. در زمان امام به خاطر خیانت اعدام شدند و احمدی نژادهم رفسنجانی را زیرضرب گرفت و گفت: مستکبران و اشرافیت برآمده از بیتالمال هرچه میخواهند بگویند. در برابر آنها ایستادهایم و نه تنها هیمنه دروغین آنها را به رسمیت نمیشناسیم و از دستاندازی بیشتر آنها به حقوق ملت جلوگیری میکنیم؛ بلکه به لطف خدا و حمایت رهبر و ملت حقوق ملترا اگر در لایههای قانوندانی و لفافههای قطعنامهها بپیچند از حلقوم آنها بیرون میکشیم. مراسم سالمرگ خمینی، که خامنه ای آن را با گرد آوری عوامل بسیجی خود از شهرستانهای مختلف به منظور قدرتنمایی کاذب برگزارکرد، درعمل به صحنه فضیحت و بحران دیکتاتوری آخوندی تبدیل شد. احمدی نژاد که قبل از نماز وخطبه های خامنه ای سخنرانی کرد، درپایان صحبتش بدون اشاره به حسن خمینی شروع سخنرانی خامنه ای را اعلام کرد وهنگامی که حسن خمینی قبل از خامنه ای شروع به صحبت کرد چماقداران و لباس شخصیهای رژیم با جنجال و شعار دادن مانع سخنرانی او شدند. حسن خمینی نیز حرفهایش را با بی اعتنایی کامل به احمدی نژاد وخامنه ای و به حالت اعتراضی ناتمام گذاشت… از هم گسیختگی به حدی بود که رسانههای خارجی همه روی این موضوع به عنوان مهمترین شاخصه مراسم ارتحال انگشت گذاشتند. این درحالی است که ولی فقیه در آخرین دور چنگ درچنگ شدن با رفسنجانی یعنی مهمترین عنصر در راس نظام ولایت است، نفس این چنگ در چنگ شدن حاکی از این است که آخرین مرحله از ظرفیت بقا در نظام به سرعت طی می شود و پوسیدگی و گسست غیر قابل بازگشت و منهدم کننده در نظام ولایت به منتهی درجه خود رسیده است. از سوی دیگر به دلیل شکست نظام در سرکوب قیام و ناتوانی در تامین خواسته نیروهای خودش ریزشها در مهمترین نیروی نگهدارنده نظام یعنی سپاه و بسیج و نیروی انتظامی بالا گرفته و میزان ریزش, اختلاف و نارضایتی در سپاه و بسیج به حدی رسیده که به موضوعی طبیعی و پذیرفته شده تبدیل شده است. آخوند علی سعیدی در ۱۶ اسفند ۸۸ برای تئوریزه کردن این موضوع گفت: ”وقتی به تاریخ مراجعه میکنیم میبینیم که همواره این ریزشها و رویشها وجود داشته و هرگاه در انقلابی رویشی بوده ریزشی نیز بوده است.” نمونه های بسیار زیادی از کنار کشیدن بسیجیان از سرکوب وجود دارد مثلا بسیاری از بسیجیان به صراحت به فرماندهان خود گفته اند ما برای یک لقمه نان به بسیج آمده ایم. ما را برای درگیری نفرستید یا یکی از مسئولین بسیج گفته است هر کدام از بسیجیان دنبال منافع شخصی بوده و هستند. یکی دنبال تائیدیه، یکی دنبال پول، یکی دنبال کار و غیره. هر وقت هم با آنها صحبت میشود, میگویند بودجه برای فعالیت به ما نمیدهند. ولی مشکل اینها این است که انگیزه ندارند و از انقلاب کنار کشیدند. بخصوص از قیام عاشورا که شعارها روی ولی فقیه متمرکز شده ریزش در سپاه بالا گرفته. برای حفظ نیروهای بسیجی و سپاهی, طرحی بنام بصیرت در دستور آموزش نیروها قرار گرفته است. طرح بصریت شامل آموزشهای عقیدتی و ولایت فقیه, توجیهات سیاسی نسبت به جریانات سیاسی , اصول دین از دیدگاه آخوندی میباشد. اگرچه این طرح طی سالیان گذشته نیز اجرا میشد, اما شرکت کلیه نیروهای سپاه و بسیج در سال ۸۹ الزامی شده است. جابجایی در تمامی سطوح سپاه بعنوان یک راه کار برای مقابله با ریزش در دستور کار سپاه قرار گرفته است. تنها طی دو هفته یعنی از ۱۷اردیبهشت سال جاری تا ۵خردادهمین امسال ۷ جابجایی در سطح فرمانده تیپ به بالا در سپاه انجام گرفته است. این جابجاییها شامل: فرمانده تیپ ۲۱ امام رضا، معاون عملیات فرمانده نیروی زمینی سپاه، معاون هماهنگ کننده سپاه ثارالله کرمان، فرماندهی اطلاعات و ارتباطات، جانشین فرمانده سپاه کربلای مازندران، معاون ستاد کل نیروهای مسلح در امور بسیج و معاون هماهنگ کننده سپاه ولیعصر خوزستان بود که تحت تاثیر استمرار قیام و نیاز سپاه برای افراد ”تازه نفس” انجام گرفت. گزارشات حاکی است که در حال حاضر بسیاری از فرماندهان سپاه نیز با سکوت و عدم حمایت از خامنه ای با باند حاکم مخالفت می ورزند. این مسئله به قدری بالا گرفته است که رحیم صفوی علنا این موضوع را مطرح کرد. نتیجه این که علیرغم تمامی امکاناتی که سپاه در اختیار پرسنل خود قرار داده است اما نتوانسته جلوی ریزش نیروهایش را بگیرد و نهایتا در برخی سطوح فرماندهی ناچار به تعویض فرماندهان خود شده است.
اما به لحاظ بین المللی مهمترین نمونه انزوا و درماندگی نظام اعتراض بی نظیر و بی سابقه پارلمانترهای اروپایی در سفر متکی وزیر خارجه نظام به پارلمان اروپا بود که عکسهای ندا شهید قیام را در ورودی پارلمان بالا بردند و بر سر او فریاد زدند تو نماینده یک دولت قاتل هستی ما نمی خواهیم حرفهای تو را بشنویم وجای تو اینجا نیست. در موضوع اتمی هم آخرین هماهنگیهای بین اعضای شورای امنیت سازمان ملل انجام می شود آن هم برای اجماع جهانی علیه رژیم بر روی تحریمهایی که حتی اگر قویتر از گذشته هم نباشند توسری خوارکننده به رژیم در برابر پیشنهاد مبادله سوخت است و تعادل پایین و لرزان رژیم به لحاظ بین المللی آنقدر فضای سیاسی را تغییر داده که لازم نیست سمبه طرفهای قطعنامه زیاد هم پرزور باشد. چون حتی تریتا فارسی لابی بلامنازع رژیم هم غصه می خورد که «متاسفانه در آمریکا شرایط سیاسی آن قدر علیه رژیم تغییر کرده که آقای اوباما نمی تواند دیگر به مذاکره فکر کند» و روسیه هم که پایش روی رفتنی بودن رژیم آنقدر سفت شده که با این که به سیاق ثابت در منازعات سیاسی تا دقیقه ۹۰ به سود طرف بازندهیی که منافعش را تامین می کند می ایستد، دچار چرخش ۱۸۰درجه یی شده و می گوید: «رژیم ایران در برابر خواست جامعه جهانی گوشش کر است و با عوامفریبی می خواهد کارش را پیش ببرد که نمی تواند». با این شاخصها به نظر می رسد امسال به برکت یک سال قیامی که در بستر یک مقاومت سرفراز ۳۰ساله، سازش ناپذیری و پیشروی صفت ممیزه آن است، نظام آخوندی امسال در مراسم سالگرد امام جنایتکاران و شقاوت پیشگان مراسم ارتحال خودش را در مراسم ارتحال امامش به نمایش گذاشت.
منبع: سایت همبستگی ملی
وارد شده: 18 خرداد 1389 - 8 ژوئن 2010
