خونبهای فرزندم؛ آزادی ایران و آزادی زندانیان است
بانو محترم ایجه ای ( مادر کوشالی) جاودانه شد
زندگی مادر کوشالی درسی پر بار برای همه آنانی است که در شرایط سخت مبارزه رسالت خود را در دفاع از آرمانهای مردم میهنمان فراموش می کنند و در زیر "سمهای بیرحم شک و تردید" امید را قربانی یاس، فریاد را قربانی سکوت و قیام را فدای نشستن می کنند و "می نشینند"!
یادش گرامی باد
اسناد سخن می گویند
نامه ای که متن کامل آن ذیلا "باز نشر" میشود، قبلا بارها در جراید وسایتهای مختلف منتشر شده است. این نامه توسط مرتضی پسندیده خطاب به برادرش خمینی در انتقاد به عملکردهای او و نظامش در سال 1362 نوشته و منتشر گردید. انگیزه باز نشر این سند از سوی "ابلاغ"، مشارکت در رفع برخی شبهات و باز شناساندن چهره واقعی خمینی، بنیانگذار حاکمیت مطلقه ولایت فقیه، به آن دسته از هم میهنانی است که امروزه در چارچوب "جنبش نوین مردمی" بپاخاسته و با تقدیم صدها شهید، تحمل زندان و شکنجه و در مقابله با "سرکوب حد اکثر"، مصمم هستند تا دستگاه ولایت فقیه را در هم شکسته و ایران زمین را چنگال این نظام قرون وسطائی رها ساخته و حاکمیت مردمی را در آن مسقر سازند.
طالقانی ، عصیانگر تنها اما رها
بی شک، پدر طالقانی یکی از معدود سمبلهای مبارزات ضد استبدادی و ضد ارتجاعی میهنمان می باشد. او از حاکمیت رضاخانی تا به قدرت رسیدن نظام ولایتی توسط خمینی، لحظه ای از مبارزات خویش دست بر نکشید. بدلیل همین مبارزات بود که پدر بخش قابل توجهی از عمر خود را در زندان و تبعید گذرانید.